PARAMARIBO – Alles ligt praktisch stil door de Covid-19-pandemie. Wie gewend was elke maand een salaris te ontvangen en er nu plotseling zonder zit, heeft enorme moeite met de gang van zaken. Het duurt nu al een maand en vrijdag werd de partiële lockdown voor nog eens twee weken verlengd. Menigeen is het erover eens dat de staat liever aandacht aan de grenzen besteedt, zodat het normale leven in de stad weer kan aanvangen en bedrijvigheid langzaamaan op gang kan komen.
Iedereen probeert er het beste van te maken en velen duiken de keuken in om iets lekkers te maken voor de familie. Anderen wenden hun talent aan om wat inkomsten te genereren. Alle crisissen bieden kansen. ‘Culiflair’ spreekt drie jongeren die zijn gestart met het aanbieden van gerechten van huisuit.
Abygail Fu-Kromowidjojo runt samen met haar echtgenoot Surimarket, een schoenenzaak aan de Koningstraat. Door de getroffen maatregelen vanwege de Covid-19-uitbraak krijgen ze steeds minder klanten over de vloer. Al ruim twee weken komt er haast niemand de zaak binnen. Kromowidjojo nam daarom een besluit: lekkere, exotische hapjes aanbieden. “Ik ben een paar keer met mijn man naar China geweest en kreeg deze hapjes voorgeschoteld. Omdat ik de Surinaamse smaak ken, dacht ik eraan om ze hier te introduceren.”
Op haar menukaart prijken namen als baby kaisoi, saucijsjes, kippenpoot, vlerken en patat garnalen. Items die iedereen kent, maar nu aan een spies worden aangeboden als streetfood. Ook heeft ze vis-, varkens- en runderballetjes en vistahoe. Het verschil? “De bereidingswijze. Ze worden geprepareerd, gefrituurd en op de grill afgemaakt.” De Chinese saus wordt door haar echtgenoot gemaakt. Haar medewerkers helpen haar graag een handje. Komt er een eind aan de streetfooditems na de Covid-19-crisis? “Wel nee, de reacties zijn overweldigend en het concept is nieuw. We gaan gewoon door.” Het koken heeft Kromowidjojo van haar Chinese echtgenoot geleerd.
Charlène van de Leuv is wat men noemt home sick. “We zijn al drie weken thuis en ik kan niet stilzitten hè?” Zij werkte voor het restaurant Oso Njang (Lucky Twins) van Peter Lau Chi Wai, eigenaar van South Square Plaza. Hij is de eerste die beschermende maatregelen trof in zijn restaurants in Paramaribo. Dat betekent dat de medewerkers al een poos thuis zijn.
“Koken is altijd mijn passie geweest. Alleen had ik nooit eerder de durf om zelf te ondernemen.” Ze besloot samen met haar neefje in het klein gerechten aan te bieden. “Ik heb er geen spijt van, tot nu toe heb ik alleen positieve reacties gehad. Ik kook niet veel, want ik moet er niet mee zitten. Als de vraag groter wordt, zal ik meer porties maken.” Op haar Facebookpagina post ze de klaargemaakte gerechten: masoesa moksi aleysi, warme vis met tjapar, zoetzure vis, bami en teloh met bakkeljauw.
In een later stadium wil ze ook lasagne of koud buffet met barbecue aanbieden. Naast de Javaanse keuken, beheerst ze de diverse andere keukens die Suriname rijk is. “Het koken heb ik van mijn moeder geleerd, maar tantes hebben me exotische gerechten leren maken: bij de ene roti en bij de andere lasagne. Het zijn dus familierecepten waarmee ik experimenteer.” Wat haar schotels anders maakt? “Ik kook met liefde, dat is een bijzonder ingrediënt!”